Zasadnicze zagadnienia problemowe poruszane były przez szereg ekspertów z Polski jak i z zagranicy. Prelegenci reprezentowali cywilne oraz wojskowe ośrodki naukowe (UJ, ASzWoj) wojskowe instytucje analityczne oraz zagraniczne think-tanki (RAND Corporation). Omawiana problematyka, jednoznacznie określała obszary zainteresowań, w których również siły specjalne znajdą listę zadań. Eksperci zdefiniowali również problemy i zagrożenia zawiązane z wciąż dynamicznie rozwijającym się obszarem cyberprzestrzeni.

Swoistą próbą usystematyzowania całości poruszanych problemów, była lista pytań badawczych postawionych w swoim wystąpieniu przez Dowódcę Komponentu gen.bryg. Wojciecha Marchwicę. Zasadnicze cztery kierunki określające istotę problemu, w ocenie Dowódcy powinny po pierwsze definiować miejsce Sił Specjalnych w środowisku cybernetycznym. Naturalną konsekwencją powinna być próba określenia różnic i podobieństw pomiędzy Wojskami Specjalnymi, a Wojskami Cybernetycznymi.

Ważnym elementem na który Dowódca zwrócił uwagę jest umiejętność wykorzystania dotychczasowego doświadczenia zdobytego przez Wojska Specjalne w procesie budowania zdolności w środowisku cybernetycznym. Ostatnim, aczkolwiek nie mniej ważnym kierunkiem, powinna być próba zdefiniowania kierunków rozwoju, ewolucji i charakteru zagrożeń dla Wojsk Specjalnych w przedmiotowym kontekście.

Podsumowaniem konferencji naukowej było wielowątkowe poszukiwanie odpowiedzi na zadanie pytania jak i uznanie faktu, że przyszłość Wojsk Specjalnych w dużej mierze zależeć również będzie od dynamiki i charakteru procesów zachodzących w środowisku cybernetycznym. 

Wydział Prasowy i Promocji DKWS