RHIMES, bo tak nazywa się to zabezpieczenie (skrót od pełnej nazwy: Resilient Hull, Mechanical and Electrical Security), to system ochrony cyberprzestrzeni działający tak, aby mechaniczne i elektroniczne systemy sterowania zainstalowane na okrętach amerykańskiej Marynarki Wojennej były odporne na cyberataki. W czasach, gdy hakerzy wykorzystując sieci komputerowe i Internet próbują przejmować kontrolę nad wszelkiej maści infrastrukturą oraz różnymi procesami znajdującymi się w rzeczywistym świecie, taka ochrona dla amerykańskich okrętów jest niezbędna. Zwłaszcza, że w 2012 roku miało miejsce istotne naruszenie bezpieczeństwa w sieci internetowej Navy - Marine Corps Intranet świadczącej wówczas usługi informatyczne dla całego Departamentu Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
„Celem RHIMES jest umożliwienie nam walki przeciwko cyberatakom. Ta technologia pomoże w ochronie fizycznych systemów Marynarki Wojennej, lecz także może mieć swoje implikacje w ochronie infrastruktury fizycznej całego państwa”- powiedział admirał Mat Winter.
Dr Ryan Craver, oficer odpowiedzialny za bezpieczeństwo systemów na amerykańskich okrętach, wyjaśnił istotę działania RHIMES. System ten „ma chronić przed utratą kontroli nad systemami gaśniczym, kotwiczenia, regulacji temperatury, elektrycznym, hydraulicznym sterowania oraz silnikiem”. Naukowiec wyjaśnił, że w przeciwieństwie do „tradycyjnych” metod reagowania na nowe cybernetyczne zagrożenia, w walce z którymi hakerzy zawsze są o krok do przodu, RHIMES wykorzystuje zaawansowane techniki będące w stanie zatrzymać jednoczesny atak różnych wirusów.
RHIMES wpisuje się w amerykańską strategię walki z cyberzagrożeniami. Dokument U.S. Navy o nazwie „Cyber Power 2020” obejmuje działanie tego systemu, który może przynieść pozytywne skutki nie tylko dla Marynarki Wojennej, ale też dla innych sektorów i instytucji.
