W strategii zadeklarowano, że Unia Europejska zwiększy swoje zaangażowanie w zapewnienie cyberbezpieczeństwa oraz wspomoże państwa członkowskie. Organizacja ma zamiar wzmocnić zdolności techniczne, co umożliwi zwiększenie odporności systemów i sieci komputerowych odpowiedzialnych za infrastrukturę krytyczną. Planuje się również podjąć dodatkowe wysiłki w celu zwalczania cyberprzestępczości.

Istnieją założenia przyspieszenia prac nad innowacyjną technologią informacyjną i komunikacyjną, które zagwarantuje integralność i dostępność danych na terenie Unii Europejskiej. Jednocześnie ma się im zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa poprzez politykę lokalizacji przechowywanych danych oraz cyfrowych certyfikatów usług i produktów. 

Strategia przewiduje, że kwestie dotyczące cyberbezpieczeństwa powinny zostać włączone do innych polityk prowadzonych przez Unią Europejską. Dodatkowo muszą zostać uwzględnione w misjach i operacjach prowadzonych w ramach  Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. UE będzie wspierać również współpracę polityczną, operacyjną oraz techniczną pomiędzy państwami członkowskimi, w szczególności dotyczącą zarządzania analizami oraz przeprowadzania audytów bezpieczeństwa instytucji państwowych i Unii Europejskiej.

Unia Europejska powinna również promować partnerstwo prywatno-publiczne, kooperacje oraz wymianę informacji pomiędzy państwami członkowskimi, instytucjami, sektorem prywatny oraz przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego. Może się to przyczynić do stworzenia wspólnej kultury cyberbezpieczeństwa w ramach Unii Europejskiej i lepiej przygotować na możliwe zakłócenia oraz atak.

Strategia zakłada również zaangażowanie się Unii Europejskiej w promowanie wolnego i bezpiecznego Internetu. Autorzy dokumentu zakładają zaangażowanie w dyplomację cyfrową,  budowanie zdolności z partnerami oraz dążenie do zawarcia umów regulujących zachowanie państw w cyberprzestrzeni w oparciu o obowiązujące zasady prawa.

Unia Europejska będzie wspierać multilateralny sposób zarządzania cyberprzestrzenią oraz utworzenia ram współpracy w obszarze cyberbezpieczeństwa. Nadrzędnym priorytetem organizacji jest jednak wolny przepływ informacji.

Czytaj też: Dyrektywa NIS przyjęta – co to oznacza dla cyberbezpieczeństwa Polski i Europy?