#CyberWojska Niderlandów – odrębne dowództwo i wspólna jednostka wywiadu
Niderlandy od lat rozwijają zaawansowaną architekturę cyberbezpieczeństwa. Obok narodowej strategii obejmującej sektor publiczny i prywatny, kluczową rolę pełnią cyberwojska, zintegrowane w strukturach Ministerstwa Obrony. Choć w liczbach mogą ustępować najpotężniejszym graczom, ich kompetencje – także ofensywne – są stale rozwijane w ramach strategii łączenia zdolności wojskowych z wywiadowczymi i cywilnymi.
W 2021 roku w Holandii odnotowano 6300 ataków typu ransomware na firmy, a w 2022 – aż 15% społeczeństwa przyznało, że padło ofiarą cyberprzestępczości. Zdecydowana większość ataków dotyczyła sektora przedsiębiorstw, w tym instytucji finansowych.
Holandia zajmuje wysokie miejsce (11.) w indeksie National Cyber Security Index. Na poziomie krajowym funkcjonują: NCSC, Cyber Security Raad i Cyber Governance Board, odpowiadające za koordynację działań publicznych i prywatnych.
Na poziomie wojskowym kluczową rolę pełni Dowództwo ds. Cyberobrony (Defensie Cyber Commando – DCC), zintegrowane z innymi komponentami armii oraz wspierane przez służby wywiadowcze (MIVD).
Czytaj też
Dowództwo cyber i wspólna jednostka wywiadu
W 2012 roku powołano grupę zadaniową „Taskforce Cyber”, która trzy lata później przekształciła się w Defensie Cyber Commando (DCC).
Początkowo funkcjonujące w ramach wojsk lądowych dowództwo, w 2018 roku uzyskało status niezależnego, bezpośrednio podporządkowanego Szefowi Obrony (CHOD) – podobnie jak Dowództwo Operacji Specjalnych. Od 2013 roku holenderskie zespoły biorą udział w ćwiczeniach NATO CCDCOE.
W 2014 r. powstała wspólna jednostka wywiadowcza Joint SIGINT Cyber Unit (JSCU), będąca owocem współpracy MIVD i cywilnej służby AIVD. W 2016 DCC zaczęło także powoływać rezerwistów do służby w strukturach cyber.
Czytaj też
Obecne zdolności
DCC jest wspólnym dowództwem odpowiedzialnym za operacje cybernetyczne we wszystkich rodzajach sił zbrojnych. Posiada mandat do prowadzenia operacji obronnych i – potencjalnie – ofensywnych, choć brak danych o ich operacyjnym zastosowaniu.
W przypadku działań wywiadowczych i przygotowań środowiskowych (OPE), kompetencje należą do Wojskowej Służby Wywiadu i Bezpieczeństwa (MIVD). MIVD działa w oparciu o ustawę o służbach wywiadowczych (Wiv) i odpowiada bezpośrednio przed sekretarzem generalnym MON.
Raport „Cyber Capabilities and National Power” wskazuje, że:
- Niderlandy posiadają zdolności militarne w domenie cyber, choć nie tak rozwinięte jak USA czy Wielka Brytania;
- działania ofensywne pozostają w gestii MON, lecz brak informacji o ich realnym użyciu;
- strategia koncentruje się na cyberobronie, interoperacyjności z NATO i integracji cyber z działaniami konwencjonalnymi;
- duży nacisk kładziony jest na edukację i rezerwę cyber.
Niderlandy reprezentują jedno z najbardziej kompleksowych podejść do budowy cyberwojsk w Europie.
Zamiast tworzenia autonomicznych struktur, DCC stanowi kluczowy element całego systemu obronnego, uzupełniany przez wywiad wojskowy (MIVD) i rozbudowane kanały cywilno-wojskowej współpracy.
Spójna strategia, szeroka koordynacja i inwestycje w kadry sprawiają, że Niderlandy plasują się wśród najaktywniejszych sojuszników NATO w cyberprzestrzeni.
Serwis CyberDefence24.pl otrzymał tytuł #DigitalEUAmbassador (Ambasadora polityki cyfrowej UE). Jeśli są sprawy, które Was nurtują; pytania, na które nie znacie odpowiedzi; tematy, o których trzeba napisać – zapraszamy do kontaktu. Piszcie do nas na: [email protected].
Cyfrowy Senior. Jak walczy się z oszustami?