57 proc. pracowników w Polsce oczekuje, że po pandemii COVID-19 nadal częściej będzie pracować zdalnie - wskazują badania przeprowadzone przez firmę Deloitte. Równocześnie, zgodnie z udostępnionymi wynikami, 31 proc. osób obawia się pracy w dłuższym wymiarze czasowym za to samo wynagrodzenie.
Badanie „Voice of the European workforce” zostało przeprowadzone w czerwcu 2020 r. i objęło 10 tys. pracowników z siedmiu krajów w Europie (Francji, Niemiec, Włoch, Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i Polski).
80 proc. europejskich respondentów badania przyznało, że w ostatnich miesiącach doświadczyło co najmniej jednej zmiany warunków pracy, przy czym najczęstszą, wskazywaną przez 57 proc. ankietowanych, było przejście na pracę zdalną. Ok. 60 proc. osób, które pracowały zdalnie i 20 proc. wykonujących swoje obowiązki z biura przyznało, że praca stała się bardziej elastyczna w swojej formie.
„Jak wynika z naszego raportu, możliwości częstszej pracy zdalnej po powrocie sytuacji do normalności, spodziewa się 62 proc. pracowników w Europie i 57 proc. nad Wisłą. Co ciekawe, w przypadku ankietowanych z Europy odsetek ten jest nawet wyższy wśród osób, którym przed pandemią nie zdarzało się pracować zdalnie i wynosi 70 proc.” – powiedział cytowany w komunikacie partner, lider zespołu ds. kapitału ludzkiego w Europie Środkowej John Guziak.
Dla ponad 80 proc. respondentów w Europie przestawienie się na pracę zdalną w związku z pandemią i inne związane z tym zmiany, jak elastyczne godziny pracy czy większa autonomia, było łatwe lub bardzo łatwe. Większość europejskich pracowników (86 proc.) odpowiadała, że najłatwiej przyszło im dostosowanie się do wzrostu ich autonomii w miejscu pracy. Polscy pracownicy najczęściej wskazywali na zmianę godzin pracy i bardziej elastyczny harmonogram (85 proc.) - podało Deloitte.
40 proc. ankietowanych z Europy przyznało, że w przystosowaniu się do zmian, jakie przyniósł COVID-19, pomocne było zaufanie ze strony liderów. 38 proc. wskazało na zaufanie współpracowników.
Polscy pracownicy najczęściej odpowiadali, że kluczowe w przystosowaniu się do nowej sytuacji było zaufanie kolegów i członków zespołu oraz upływ czasu, natomiast zaufanie liderów było na czwartym miejscu. Jak podkreślili autorzy raportu, tworzenie atmosfery zaufania w pracy wymaga świadomego wysiłku ze strony przełożonych zwłaszcza, gdy zespoły pracują zdalnie.
„Polacy liczą, że wzrost zaufania zarówno liderów do swoich zespołów, jak i między współpracownikami jest zmianą, która zostanie z nimi także po pandemii. Odpowiedziało tak 38 proc. polskich pracowników. Jedna trzecia naszych ankietowanych w Europie oczekuje, że także w czasach postpandemicznych będą mieli większą elastyczność w decydowaniu o tym, kiedy i w jaki sposób będą pracować” – zauważył John Guziak.
Według Deloitte, przy większym rozproszeniu kadry firmy muszą nauczyć się, jak zarządzać bardziej autonomicznymi pracownikami i zespołami, co będzie wymagało odejścia od starych modeli wynagradzania oraz oceny. „32 proc. pracowników w Europie i 31 proc. w Polsce wyraża obawę przed koniecznością pracy w większym wymiarze za to samo wynagrodzenie. Ustępuje jej tylko wzrost niepewności zatrudnienia. Taką obawę wyraża 46 proc. polskich pracowników i 36 proc. w Europie” - podano w komunikacie.
60 proc. respondentów z Europy i 65 proc. w Polsce uważa, że najbardziej przydatna w rzeczywistości popandemicznej będzie umiejętność dostosowania się do nowych warunków. Pozytywnie lub bardzo pozytywnie swoją zawodową przyszłość ocenia 55 proc. ankietowanych z Polski i prawie połowa pracowników w Europie.
„Firmy powinny wykorzystać pozytywne nastawienie wśród pracowników i z większą determinacją budować jeszcze silniejsze zespoły. Nie oznacza to wyłącznie szkolenia pracowników w zakresie kompetencji technicznych. Słuszną decyzją będzie tworzenie kultury organizacyjnej oraz kreowanie postaw sprzyjających umiejętności uczenia się oraz stosowania i wykorzystywania nowych umiejętności” – podsumował Guziak.
Połowę respondentów badania stanowili pracownicy w wieku 50 lat lub starsi, drugą połowę — pracownicy powyżej 18., lecz poniżej 50. roku życia. Respondenci zostali dobrani pod względem wieku i płci w taki sposób, aby odzwierciedlić strukturę siły roboczej w każdym kraju.
